W języku potocznym kierowanie i zarządzanie oznacza to samo. W powszechnym przekonaniu kierowanie to wytyczanie drogi działania, wysyłanie kogoś w określonym celu, rządzenie kimś lub czymś, stanie na czele grupy czy organizacji. Zaś zarządzanie to szczególny sposób kierowania działalnością ludzi.
Jerzy Obolewicz
W polskich tłumaczeniach literatury z dziedziny zarządzania terminy zarządzanie i kierowanie są najczęściej używane zamiennie, co wynika ze wspólnego angielskojęzycznego słowa management, oznaczającego zarówno zarządzanie, jak i kierowanie. W literaturze polskiej oba te terminy są przedmiotem sporów. Spierający się udowadniają sobie, który termin ma szersze znaczenie. Definicji kierowania jest wiele i nie ma jednej powszechnie akceptowanej. Niektóre z nich przedstawiono w poniższej tabeli.
Źródło |
Definicja kierowania |
|
| Oleksyn T., Sztuka kierowania. Wyższa Szkoła Zarządzania i Przedsiębiorczości im. B. Janickiego w Warszawie, Warszawa 1997 | Kierowanie jest sztuką realizowania czegoś za pośrednictwem innych ludzi. Definicja ta zwraca uwagę na to, że kierownicy osiągają cele organizacji, powodując wykonanie potrzebnych zadań przez innych, nie zaś przez nich samych. | |
| Bittel L. R., Krótki kurs zarządzania, PWN, Warszawa 1998 | Kierowanie jest funkcją zarządzania, która wymaga od praktykujących ją największych umiejętności interpersonalnych. | |
| Stoner J. A. F., Kierowanie, PWE, Warszawa 1992 | Kierowaniem określa się proces planowania, organizowania, przewodzenia i kontrolowania działalności członków organizacji oraz wykorzystania wszystkich innych zasobów organizacji dla osiągnięcia ustalonych celów. | |
| Stewart D., Praktyka kierowania, PWE, Warszawa 1996 | Kierowanie to spowodowanie funkcjonowania innych ludzi w określonym celu. | |
| B. Gliński i B. R. Kuc w: Bittel L. R., Krótki kurs zarządzania, PWN, Warszawa 1998 | Termin kierowanie jest terminem szerszym niż zarządzanie, zaś zarządzanie to działalność kierownicza posługująca się planowaniem, organizowaniem, motywowaniem oraz kontrolą. | |
| M. Połoński, Kierowanie procesem inwestycyjnym, Wyd. SGGW, Warszawa 2009 | Kierowanie to proces planowania, organizowania, koordynowania i kontroli uczestników budowy mający na celu poprawne zrealizowanie obiektu budowlanego |
Wybrane definicje zarządzania
Źródło: opracowanie własne
Współcześnie termin zarządzanie jest stosowany częściej i chętniej niż termin kierowanie. W Polsce ta preferencja ma kontekst historyczny. Kierownik jest kojarzony z gospodarką centralnie planowaną, a menadżer - bliższy zarządzaniu jest kojarzony z gospodarką rynkową. Kierowanie jest procesem planowania, organizowania, przewodzenia, kontrolowania pracy członków organizacji przy wykorzystaniu ich umiejętności i dostępnych zasobów zmierzający do osiągnięcia określonych celów. Przez proces należy rozumieć robienie czegoś w sposób systematyczny. Kierownicy, chociaż mają różne uzdolnienia i umiejętności, podejmują pewne systematyczne działania dla osiągnięcia pożądanych celów.
W niniejszym opracowaniu skupiono uwagę na kierowaniu, traktując je jako proces i zastosowano podejście modelowe do procesu kierowania .
Proces kierowania budową
Bezpieczne kierowanie budową powinno odbywać się z wykorzystaniem etapów cyklu działania zorganizowanego . Cykl ten obejmuje dwie fazy i opiera się na pięciu etapach:
- faza preparacji (przygotowania) działania,
• ustalenie czynności i ich kolejności w procesie
• określenie celu i treści każdej czynności procesu
• zapewnienie środków i warunków do realizacji poszczególnych czynności
- faza realizacji działania,
• realizacja zamierzonego planu - wykonanie czynności procesu
• sformułowanie wniosków po przeprowadzonej kontroli osiągniętych wyników.
Praktycznie bezpieczny proces kierowania budową obiektu budowlanego obejmuje cztery podstawowe czynności: planowanie, organizowanie, przewodzenie i kontrolowanie, w którym dwie pierwsze czynności stanowią fazę preparacji (przygotowania budowy), a dwie kolejne fazę realizacji działania (działanie, kontrolowanie).
Proces kierowania budową obiektu budowlanego
Planowanie robót budowlanych
[w:]
Praca i zdrowie Nr 5/2010
3. Ejdys J., Lulewicz A., Obolewicz J.; Zarządzanie bezpieczeństwem w przedsiębiorstwie, Podręcznik; Wydawnictwo Politechniki Białostockiej, Białystok 2008
4. Obolewicz J., Wpływ wejścia Polski do Unii Europejskiej na ochronę pracy w sektorze budowlanym, Zarządzanie i Edukacja nr 63/2009, Wyższa Szkoła im. Bogdana Jańskiego, Warszawa 2009
5. rozporządzenie ministra infrastruktury z 23 czerwca 2003 r. w sprawie informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia
6. Obolewicz J., Koordynacja bezpieczeństwa i ochrony zdrowia na budowach; Warsztaty Inżynierów Budownictwa: Konferencja Naukowo-techniczna Problemy przygotowania i realizacji inwestycji budowlanych, Puławy 2009
7. ustawa z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane
dr inż. Jerzy Obolewicz,
 |
Artykuł został opublikowany w miesięczniku Praca i Zdrowie 07/2010 W tym wydaniu m.in.: - Ciernista droga ku siedzeniu |
DZIĘKUJEMY ŻE JESTEŚ Z NAMI!
Zainteresował Cię ten artykuł?
Podziel się nim ze znajomymi !
