Blog

Przedstawiam dwie interesujące normy związane z dwoma zupełnie różnymi dziedzinami: środowiskiem oraz techniką bezpieczeństwa maszyn – regulowanymi odpowiednio przez rozporządzenie nr 765/2008 z 9 lipca 2008 r., ustanawiające wymagania w zakresie akredytacji i nadzoru rynku, odnoszące się do warunków wprowadzania produktów do obrotu i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 339/93, oraz przez dyrektywę maszynową nr 2006/42/WE.

Andrzej Kowerski

Są to normy różniące się także zastosowaniem: pierwsza z nich jest normą mająca ogólne zastosowanie w dziedzinie środowiska, druga natomiast to norma, która ma praktyczne zastosowanie w dziedzinie bezpieczeństwa maszyn. Normy te powinny zainteresować nie tylko specjalistów z tych dziedzin. Są to następujące normy:

- PN EN ISO 14050:2010 (wersja polska) Zarządzanie środowiskowe. Terminologia

Nowe wymagania dotyczące terminologii związanej ze środowiskiem określono w normie PN EN ISO 14050:2010, która została opublikowana przez Polski Komitet Normalizacyjny 18 grudnia 2014 roku. Zastąpiła ona normę PN EN 62079:2002 (wersja angielska). Wprowadziła postanowienia norm: EN ISO 14050:2010 oraz ISO 14050:2009. Jest to norma po raz pierwszy publikowana przez PKN. Normę opublikował Komitet Techniczny nr 270 – Zarządzania Środowiskowego. Należy ona do grup ICS: 01.040.13 Środowisko. Ochrona zdrowia. Bezpieczeństwo (słownictwo), 13.020.10 Zarządzanie środowiskowe, w tym Systemy Zarządzania Środowiskowego (EMS), certyfikacja i audit.

Norma ta jest ważna we wdrażaniu i funkcjonowaniu systemów zarządzania środowiskowego. Celem normy jest dostarczenie osobom, które się tym zajmują, terminów i definicji najczęściej stosowanych w dziedzinie zarządzania środowiskowego. Użyteczna jest także dla opracowujących normy i inne dokumenty związane tematycznie z zarządzaniem środowiskiem.

W normie nie zdefiniowano innych pojęć, które można spotkać w omawianej dziedzinie, niektóre z nich dodatkowo zawarto w załączniku A, podając dane bibliograficzne źródeł.
Uwagi dodane do niektórych definicji stanowią wyjaśnienia lub przykłady, które mają na celu ułatwienie zrozumienia opisanych pojęć. W niektórych przypadkach uwagi mogą, ze względów lingwistycznych, różnić się w poszczególnych językach, mogą też być uzupełnione dodatkowymi uwagami.
Wyszukiwanie terminów i definicji ułatwia indeks alfabetyczny. Termin w definicji lub uwadze, który został zdefiniowany w innym haśle jest wyróżniony pogrubioną czcionką, a po nim podany jest w nawiasie odpowiedni numer.

Układ tematyczny tej normy różni się od układu najczęściej omawianych tu norm. Związany on jest z tematyką normy:
– w rozdziale 3 „Ogólne terminy dotyczące zarządzania środowiskowego” podane zostały 22 terminy i definicje dotyczące m.in.: środowiska, aspektu środowiskowego, organizacji, strony zainteresowanej, strony trzeciej, certyfikacji, zapobiegania zanieczyszczeniom, odpadu, efektów działalności środowiskowej;
– w rozdziale 4 „Terminy dotyczące systemów zarządzania środowiskowego” podanych zostało 12 terminów i definicji dotyczących m.in.: systemu zarządzania środowiskowego, zadania środowiskowego, procedury, niezgodności, działań korygujących, zapobiegawczych, dokumentacji;
- w rozdziale 5 „Terminy dotyczące walidacji, weryfikacji i audytowania” podanych zostało 41 terminów i definicji dotyczących m.in.: walidacji i jednostki, oświadczenia walidacji, audytu, dowodu audytu, ustaleń i wniosków z audytu, audytora, planu i zakresu audytu;
- w rozdziale 6 „Terminy dotyczące systemu wyrobu” znalazło się 21 terminów i definicji dotyczących m.in.: wyrobu, opakowania, procesu, surowca;
- w rozdziale 7 „Terminy dotyczące analizy cyklu życia” podanych zostało 29 terminów i definicji dotyczących m.in.: cyklu życia wyrobu, oceny cyklu życia, analizy niepewności i wrażliwości, mechanizmu środowiskowego, przeglądu krytycznego, sprawdzenia kompetencji, jakości danych, typu i źródeł danych, formatu dokumentacji;
- w rozdziale 8 „Terminy dotyczące etykietowania środowiskowego, deklaracji środowiskowych i komunikacji środowiskowej” jest 28 terminów i definicji dotyczących m.in.: komunikacji środowiskowej, stwierdzenia środowiskowego i jego weryfikacji, zezwolenia na etykietowanie środowiskowe I oraz II typu, deklaracji środowiskowej;
- w rozdziale 9 „Terminy dotyczące gazów cieplarnianych” podane zostały 34 terminy i definicje dotyczące m.in.: gazu cieplarnianego i jego emisji, redukcji gazu cieplarnianego, roku bazowego, potencjału globalnego ocieplenia, ekwiwalentu ditlenku węgla, programu dotyczącego gazu cieplarnianego, monitorowania, raportu.

W załączniku A podane zostały dodatkowe pojęcia używane przez międzynarodową społeczność zajmującą się ochroną środowiska. Dotyczą one m.in.: najlepszej techniki, ładunku krytycznego, zasady przezorności, zanieczyszczenia, zrównoważonego rozwoju.